نمایش طنز قپ‌ریت به کارگردانی هوشنگ بهرامی پس از ۷۲ اجرا طی ۲ ماه به کار خود پایان داد.

از نکات اصلی این نمایش ، زندگی صمیمانه اقوام بختیاری و دزفولی در کنار هم است که این دو خانواده در برابر یک زمینخوار باهم متحد شده و نتیجه این اتحاد شکست فرد زمین‌خوار میشود.

بازیگران :

مهدی عبده شاه‌زاده

ایمان پورشاکری

رضا قبیتی‌نسب

سجاد امین‌زاده

لیلا هدایت‌مهر

ریحانه عندلیب

نویسنده و کارگردان : هوشنگ بهرامی

مشاور : استاد عباس عبادی

منشی صحنه : شیوا حسن‌زاده

موسیقی : محمد مهربان

افکت : علیرضا مصلحی

یکی از گونه های ژانر ، کمدی است که با توجه به محتوای خنده آور آن مخاطبان خاص خود را دارد . شاید در نگاه اول هدف کمدی خنده و شادی باشد ولی اهداف مهم تری در پس پرده ، با چاشنی خنده دنبال می شود .

نمایش قپ ریت به نویسندگی و کارگردانی *هوشنگ بهرامی‌*، پیش تر از این در سال ۹۸ اجرای آن آغاز شده بود که با شیوع کرونا بعد از دو هفته اجرا ، تعطیل شد .

و اینک قریب به دوماه است هر روزه در سالن تئاتر مجتمع فرهنگی و سینمایی دزفول اجرا می شود .

گویا یکی از دغدغه‌های کارگردان پرداختن به مسائل و مشکلات قشر زحمتکش کارگر است کما اینکه در اثر نمایشی قبل خود ، به نام نمایش *استخدام* نیز به این مقوله و عدم امنیت شغلی کارگران فصلی پرداخته بود و در این نمایش ، نگاه طنز به زندگی سخت کارگران ، و نبود آینده شغلی آنها ، باعث ایجاد موقعیت های پر فراز و نشیب بین قهرمان و ضدقهرمان قصه شده است.

متن جذاب و بازی روان و زیبای بازیگران به مدد دکور واقع گرایانه ، ورود هنر نمایش دزفول را به فصلی جدید و حرفه ای نوید می دهد .

کارگردان با متن مثال زدنی و میزانسن های دقیق که نشان از تسلط او بر کارگردانی است ، بازیگرانی را به جامعه هنر نمایش شهرستان ، معرفی کرده است که تا کنون در طنز دزفول نامی از آنها به چشم نمی خورد که اکنون هر کدام در محافل، نامی پر آوازه دارند .

شاید غیر از خنده و شادی ، مهمترین خروجی این نمایش ، *شکوفایی استعداد* چند بازیگر نوپای آن در کنار سایر عوامل باشد … کسانی که در کنار نامداران طنز دزفول ، آینده نمایش استان را پرفروغ تر خواهند کرد .

از نظر نوع کمدی ، این نمایش ، هم از کمدی شخصیت بهره می برد و هم کمدی موقعیت .

کاراکتر (شخصیت) *سفر* با تکیه بر میمیک خاص و حرکات تا حدی اغراق شده به زیبایی نقش جوانکی ساده لوح را در برابر چشمان تماشاگران ساخته و پرداخته می نماید ، و بیننده را در جریان سیال اتفاقات با خود همراه می کند .

شوخی های کلامی *مهران* و حرکات خاص ، که چاشنی آن می شود، جذابیت نقش سفر و مهران را برای تماشاگر باور پذیر تر و واقعی تر می کند. مخاطب با اندک نگاهی به پیرامون خود ، معادل ها و ما به ازاء هایی از آنان را در کوچه و بازار به یاد می آورد که بار ها با آنان روبرو شده اند .

شوخی ها و خوشمزگی های این دو کاراکتر (سفر و مهران) در کنار کاراکتر های جدی ، مانند *پروانه* ، *مادر* و *آقای سرابی* ، کنتراست زیبایی ایجاد کرده که بار سنگین کنش و واکنش بازیگران و پیشبرد اتفاق های داستان را جذاب تر نموده است .

ارتباط پدر سفر ساده لوح و مباشر دغل بازش آقای سرابی ، برای لحظاتی ما را به یاد نمایش *ولپن* می اندازد . ولی در پایان نمایش ، سفر ساده لوح ، پا را فراتر نهاده و از نمایش ولپن و نوکرش نیز پیشی می گیرد و تماشاگر را در آرامشی خاص فرو می برد .

بازی جدی و رئال (واقع گرایانه) عمو گودرز و قرارگیری در موقعیت های طنز در مقابله با کاراکتر سفر و مهران، لحظات زیبای از *کمدی موقعیت* را در برابر چشمان تماشاچیان رقم می زند .

به مدد میزانسن دقیق و قابل توجه کارگردان ، همبازی شدن عمو گودرز با هر کدام از اضلاع خنده نمایش ( سفر و مهران) ، به خوبی از حوادث کوچک و عادی ، موقعیتهای خنده دار و شادی آفرین و به یاد ماندنی ایجاد میکند. ( مانند صحنه کمردرد عمو گودرز و آوردن صندلی توسط مهران ) .

از نقاط قوت این نمایش ، نمایشنامه آن است که پر از اتفاقات به هم پیوسته زنجیر وار است ، اتفاقاتی که یکی پس از دیگری تماشاگر را برای دو ساعت بر صندلی تماشاخانه میخکوب می کند و صدای خنده ها به مرور بیشتر و بیشتر می شود بی آنکه برخلاف رویه رایج بعضی از نمایش ها، از شوخی های خارج از عرف یا حرکات خارج از شان استفاده شود . البته انتخاب استاد عباس عبادی به عنوان مشاور نویسنده ، بر غنای آن افزوده است .

شاید به جرات بتوان قپ ریت را یکی از نمونه های طنز فاخر اجرا شد منطقه دانست که با خیال آسوده می توان در کنار خانواده و مخاطب خردسال و نوجوان به تماشای آن نشست ، نمایشی که در پایان دو ساعت خنده و شادی ، تماشاگر را به فکر وا می دارد و مخاطب با رضایت خاطر سالن را ترک می کند