در حالی‌که پیش‌تر رئیس شورای اسلامی شهر دزفول در جلسه علنی روز یکشنبه ۱۲ مرداد اعلام کرده بود جلسه انتخاب هیئت رئیسه شورا پس از اربعین و در تاریخ ۲۶ مرداد برگزار خواهد شد، عصر دیروز به‌صورت ناگهانی اعلام شد که جلسه انتخاب هیئت رئیسه در روز سه‌شنبه ۱۴ مرداد برگزار می‌شود؛ تصمیمی که با واکنش و ابهاماتی همراه شد.

این در حالی است که طی هفته‌های گذشته، رسانه‌ها با استناد به نامه‌های رسمی وزارت کشور، استانداری و فرمانداری که نهادهای بالادست شورای شهر هستند ، نسبت به پایان مهلت قانونی تعیین هیئت رئیسه شورا در تاریخ ۱۴ مرداد هشدار داده بودند. شهرهای اقماری دزفول نیز به این موضوع توجه ویژه داشتند، اما در نهایت مشاوره‌های نادرست به رئیس شورا، زمینه‌ساز تصمیمی شد که امروز نتیجه آن، عدم تشکیل جلسه و حضور تنها رئیس شورا در صحن بود .

بر اساس قانون، برای برگزاری جلسات مهم و فوق‌العاده‌ای نظیر انتخاب هیئت رئیسه، اطلاع‌رسانی رسمی باید حداقل ۲۴ ساعت پیش از زمان برگزاری به تمامی اعضا صورت گیرد. همچنین تشکیل جلسه دو فوریتی مستلزم رأی تمامی اعضای حاضر در شورا است و تصمیم‌گیری یک‌جانبه رئیس شورا، از منظر آیین‌نامه‌ای وجاهت قانونی ندارد.

آقای سیدباقر موسوی‌فخر، رئیس محترم شورا، شخصیتی خوش‌نام، پاک‌دست و مورد احترام در میان اهالی شهر است، اما به نظر می‌رسد برخی مشاوره‌های نادرست، طی ماه‌های اخیر شورا را به حاشیه برده‌اند؛ از جمله بی‌توجهی به تذکرات و نظرات هیأت‌های حل اختلاف در سطوح بالادستی استان که نمونه آن در انتخابات هیات رییسه سال چهارم نیز دیده شد .

تنهایی امروز رئیس شورا، که حتی نزدیک‌ترین همراهان سیاسی او نیز در جلسه حاضر نشدند، بیش از هر چیز نتیجه اعتماد بی‌پایه به مشاوره‌هایی است که آسیب آن تنها متوجه شخص ایشان نبوده، بلکه تبعاتش به کل شورا و شهروندان دزفول تحمیل شده است.

افسوس که بار دیگر همچون دیگر حاشیه‌هایی که در ماه‌های اخیر گریبان‌گیر شورای ششم شده، این مردم شریف دزفول هستند که از ناهماهنگی‌ها و اختلاف‌نظرهای درون شورا متضرر می‌شوند.

اما در ادامه، چند سناریو در اذهان عمومی شکل گرفته است:

سناریوی نخست آن است که رئیس شورای شهر از ابتدا می‌دانسته که اعضا در جلسه حضور نخواهند یافت، و انتشار تصویر تنهایی او در صحن شورا ــ که از سوی کانال رسمی شورای شهر منتشر شد ــ اقدامی نمایشی برای فرار از تبعات قانونی این تأخیر بوده است؛ به‌طوری‌که بتوانند ادعا کنند قصد برگزاری جلسه را داشته‌اند، اما به دلیل عدم حضور دیگر اعضا، جلسه به حد نصاب نرسید. این در حالی است که از روزها قبل، رسانه‌ها، دلسوزان و حتی برخی اعضای شورا هشدار داده بودند که جلسه باید پیش از موعد قانونی برگزار شود، نه در دقیقه نود و پس از اعلام رسمی تعطیلی شورا.

سناریوی دوم به انگیزه‌های جناحی بازمی‌گردد؛ بر این اساس، پس از اطلاع از سفر یکی از اعضای شورا ( رسالتی ) ، تصمیم به برگزاری جلسه گرفته شده تا از غیبت او به عنوان ابزاری برای غافلگیری جریان رقیب استفاده شود. این گمانه‌زنی زمانی تقویت شد که رسانه نزدیک به حامیان رئیس شورا، روز قبل از جلسه، خبر سفر یکی از هم‌پیمانان موسوی‌فخر به کربلا را منتشر کرد و در تحلیلی نوشت: “احتمالاً رقیب آقای موسوی‌فخر پیروز انتخابات خواهد بود.” اکنون برخی معتقدند تصمیم ناگهانی برای برگزاری جلسه، بخشی از همان مشاوره‌های نادرستی است که با هدف شکستن آرای جناح مقابل اتخاذ شده، چرا که آن‌ها نتوانسته بودند در مذاکرات پیشین، نظر مخالفان را به نفع خود تغییر دهند و تلاش کردند با ابزار رسانه ای خود جناح رقیب را به صحنه بیاورند تا از غیبت قطعی یکی از افراد آن جناح رای آنان را بشکنند